Pos. 12’33.212N 040’17.970W

Log dag 9

De wind zou komen…en die kwam. Met de wind ook de golven. Letterlijk vastgezet en gebonden zitten we in de kuip. Niet voor de veiligheid maar meer voor comfort. De boot zet zich in een seconde van links naar rechts. Zo nu en dan breekt een golf naast of tegen de boot wat het nodige buiswater met zich meebrengt. Overleden Japanse kamikazepiloten zijn gereïncarneerd als vliegende vissen en storten zich op de Hera alsof we een Amerikaanse destroyer zijn. Naast me, tegen de stuurboordlier, knalt er een te pletter. Wild spartelend ligt hij op het dek te creperen. Met dat ik hem de zee gooi ben ik niet zeker of hij nog lang zal leven.
Overdag is het niet anders, de vliegende vissen daargelaten. Met alleen het grootzeil en het voorzeil een paar slagen uitgerold, gaan we 8 knopen continu.
De Atropos nog steeds aan ons stuurboordzijde. Verder is het een beetje uitslapen en een filmpje kijken gedurende de dag. Aan het einde van de dag, net tegen zonsondergang, kwamen er vier grote dolfijnen gedag zeggen. Deze sierlijke dieren hebben ruim een kwartier voor de boeg gezwommen.
Oceaanweetjes: Als je vogels ziet…is het niet zo dat je dicht bij land zit.
De oceaan is echt groot, en dan echt groot.
De boot doet het prima. We hebben nu een driekwart drinkwatertank verbruikt. We hebben de stuurboordtank nog niet gebruikt. Diesel voorraad is bijna niet aangeraakt.
Mochten er mensen zijn die dit lezen en een Watt&Sea hydrogenerator overwegen aan te schaffen… er zijn andere en betere manieren om grote geldbedragen uit te geven. Een woord…Drama! Ik ben benieuwd wat de dames en heren uit Frankrijk te melden hebben over dit waardeloze stuk techniek.
We gaan zo de nacht in, op naar een volgende dag op de oceaan.

Groeten van de Hera

Afgelegde afstand; 1103 NM
Afstand nog te gaan; 843