5 december, Sinterklaasavond. Spanning is te snijden, zelfs voor fokkemaatjes die al een tijdje niet meer in de Goedheiligman geloven. Maar voordat de avond zich presenteerde, eerst maar even de dag doornemen. De nacht verliep prima. De wind nam in kracht toe en met alleen ons ‘kleine’ grootzeil gleden we van de golven af. De Atropos was inmiddels zo’n drie NM van ons verwijderd en we besloten om ietsjes dichterbij te komen. Gefocust op het groene toplicht zette we koers naar de Atropos. We waren in een goed gesprek verwikkeld en vergaten Willie met bemanning een beetje. Toen we eenmaal de hoofdlamp van David zagen, hadden we door dat we volledig in de aura van de Atropos waren beland. Een bibberende stem van de schipper over de VHF bevestigde onze ‘danger-close’ manoeuvre. Niets aan de hand, even oploeven en we waren weer ok. 0.5 NM was de afstand. Ruimte zat.
Deze dag was gevuld met bijslaapmomenten, eetpartijen en films. Rond 1700 uur boordtijd kwam de neef van Sinterklaas op bezoek bij de Hera. Sinterkees is zijn naam. De neef is een slechtgemanierd mannetje, brutaal en grof in de mond. Door dit gedrag mag hij alle kinderen die niet in Nederland maar op zee Sinterklaasavond vieren een bezoek brengen. Mooie gedichten (geschreven door de Sint zelf) werden voorgedragen. Cadeautjes werden uitgedeeld. Een leuk feestje aan boord met als kers op de taart, zelfgebakken pepernoten.
Verder gaat het aan boord goed. Systemen doen het top. De accu’s staan in het midden van de middag op 100% En dat met alle verbruikers eraan, ben ik meer dan tevreden. Zal wat zijn, komen we straks aan in Suriname met een volle brandstoftank en volle accu’s.
Dat was het voor nu, graag tot morgen.
Groeten van de Hera
Afstand afgelegd; 450
Afstand te gaan; 1415