Trossen los… eindelijk! Na zeven dagen Mindelo, na ruim twee weken Kaapverdië of eigenlijk na vijf jaar Nederland. Vijf jaar ploeteren, plannen, loslaten, en organiseren. Eindelijk kunnen we de plas over. Het is zover.
Voor het vertrek heerst er een hamstergedrag onder de cruisers. Mensen zijn druk bezig de supermarkten van Mindelo leeg te kopen. Winkelwagens vol met pasta, water, bier en andere lekkernijen staan op de steiger alsof het de maandagmorgen spits richting Amersfoort is. Bij de meeste boten is de waterlijn niet meer te herkennen als zodanig door de hoeveelheid proviand. Zo ook bij ons. In elk hoekje en gaatje is wel een fles water of frisdrank te vinden. Dankzij Nienke hebben we sinds Sal, Kaapverdië een heuse vrieskist aan boord. Deze zit tot de rand toe vol met kip, gehakt en jawel…frikandellen!
Ik ben benieuwd of we alles (kunnen) opeten tijdens de tocht naar Suriname.
Gisteren zijn we samen met de Atropos met haar kleurrijke bemanning vertrokken uit de baai van Mindelo. De Saar samen met de Zouterik zouden twee uurtjes later vertrekken. In een groepje varen wij de oceaan over. Wel zo gezellig en het komt de veiligheid ook ten goede. Het was een vlotte start aangezien we in de acceleratiezone tussen de eilanden São Antão en São Vincente zaten. In de avond ging de wind raar gedrag vertonen. Hij kwam vanuit elke hoek en wisselde vaak en snel van kracht. Dit gepaard met kruiszeeën maakte het in de eerste uren van de nacht onaangenaam aan boord. Toen Lonneke op wacht ging, werd het geleidelijk rustiger op zee en kwam er een stabiele NNO wind met 15 tot 19 knopen. De gekoesterde Passaat blaast ons nu richting Zuid-Amerika. In de ochtend hebben we meer zeil opgezet om toch een leuk daggemiddelde te halen.
Aan boord is de sfeer top. We moeten nog een beetje ingeslingerd worden. We hebben nog niet zoveel trek in voeding maar de zin in broodjes hamburger is inmiddels wel aangewakkerd. Bij het maken van dit verhaaltje werden we ‘verstoord’ door een gierende vismolen. We hadden beet. Een mooie kleine MahiMahi werd binnengehaald maar eenmaal bij boot was deze vis kundig genoeg om van de haak te springen. Het blijft dus broodjes hamburger.
Alle systemen aan boord werken naar behoren, blijft er meer tijd over voor de filmmiddag en ingemaakt worden met boordspelletjes.
Groeten van de Hera
Afgelegde NM; 139
Afstand te gaan; 1684
Sailing Hera 